Vuslatımız Olacaksa Kıyamet Bırak Kopsun NURUMMMM
Rüzgarların elleri saçlarındayken ben gökte hilal
karanlıklar içinde sevdama nöbetim var Değme rüzgar sevdiğime ben akıtırken kanlar Sırtımda bir gökyüzü var Ben sana ölesiye vurulmuşum Ben geceleri aşkından mesken tutmuşum Güneşin ısısı değerken tenine hilalinim deyipte bekler olmuşum Geceleri sana görünebilmek için bulutları küstürüp uzak durmuşum Sırtımda bir gök yüzü sen şems-i sevdam Rahmanın verdiği NUR’A adını koymuşum Daha kaç şafak var ebedi aşkımla vuslatıma Karanlıklarla boğuşurken dönmeseydin yüzünü bana Kırpmasaydın o güzel gözlerini ışığım olurmuydu Fethedebilirmiydim geceyi Ey şems-i cihan sönmez ateşin düştü yüreğime Hilali nasıl güneşten uzak asmışsa göğe Yaradan Ve vuslatımız olacaksa kıyamet bırak kopsun NURUMMMM |