SEVDA DEĞİL ÖTESİ
Gözlerini nakşettim ruhumun mahremine
Yüreğim nâra düştü cezbesinde edanın Hasretin kıskacında muhtacım merhemine Kölesi oldum işte özündeki gedanın Duygum var dile destan ötesinde sevdanın Kapılmadım dünyanın düzensizlik çarkına Vefamı sorguya çek yeminlerimi kanat Yıllar su gibi aktı varamadan farkına Özümde teslimiyet sözümde hâlâ inat Uyanır hayallerim uyur bütün kâinat Kavramak dile kolay beden eskir ruh taze Dualarım sen oldun secde ettim Allah’a Avucumda titreyip dirilmekte cenaze Yarınlarım sabırsız meylediyor salaha Zaman hükümsüz artık yolculuk var felaha Yokluğum yokluğundan beni bende arama Riyakâr aynaların arkasında suretim Hayret edip görürsün anlatması zor ama İlelebet sürecek gönlüne esaretim Fırtınalar koparır ar’da mevcut cüretim Sükûtu hesapsızca gürültüye seslenir Tenhasında saklanır tertemiz hikâyesi Gül cemalin güldükçe umutları beslenir Hangi engeli tanır aşikârken gayesi Seni sevdikçe artar maşukunun payesi Boşluğumu doldurdu varlığının anlamı Yaradan’ın lütfusun mukaddes emanetim Barındırmaz içimde müptelam olan gamı Günbegün katlanıyor şefkatine minnetim Bahtiyarım velhasıl yüreğindir cennetim İsmail Koray Şimşek |
Yaradan’ın lütfusun mukaddes emanetim
Barındırmaz içimde müptelam olan gamı
Günbegün katlanıyor şefkatine minnetim
Bahtiyarım velhasıl yüreğindir cennetim
Çok güzel bir şiir... Mest oldum...