Âlem huşu içinde tesbih ediyor Bir’i
Gerçekleri görmeyen acep ne çeşit ustur
Aldığımız her nefes Yaradan’ın takdiri
Ne kaderde cilve var ne de talih makûstur

Tercihlerin yarlara ömrü ittiği yerde
Umutların pes edip feri yittiği yerde
Sessizliğin sesi var sözün bittiği yerde
Ne mutluluk manidar ne de hüzün kâbustur

Besmelesiz girince yol aldığın cenaha
Esaret kaçınılmaz tövbesiz her günaha
Buhranlarla boğuşup gark olunca can aha
Ne nefse kulak kesil ne de vicdanı sustur

Aşk aşktan ırayalı Zühre Tahir’e düşman
Bugün savaş meydanı evvel ahire düşman
Minnet duygusu kayıp çırak mahire düşman
Ne gerçeği yadırga ne de düşe kan kustur

Şarlatanlık diz boyu efendilik firarda
Sözde özgür zihinler türlü haltı ikrarda
Şükre yabancı gönlün her hâliyle zararda
Ne hayrı esrarengiz ne de şerri mahsustur

İsmail Koray Şimşek