Şairin derdi yalnız kendisi ile ilgili konular değildir. Bazen toplumun yaralarını kendi yaraları ile yoğurup haykırmaktır içinde kopan fırtınaları mısralarla...Ve inanç: Ruhlara inebilmişse ibadetlerle değer kazanır, tekemmül eder. Yoksa sun’i bir taklit ve şekillerden ibaret hareketler değildir aslolan...

Asıl imtihan, insanın, nefsi ile hakikat arasında tercih yapmak zorunda kaldığı anda başlıyor. Bu zamanın insanları ekseriyetle böyle bir durumda nefsini tercih ediyor ne yazık ki. İşte bu noktada bazı davalar da Mahkeme-i Kübra’ya intikal ediyor. Hz. Ali yürekli, Hz. Ebu Bekir sadakatli, Hz. Ömer adaletli, kısacası sahabe duruşlu ne kadar az yaşantı. Öylesine duru ve safî inanç sahiplerinin yaşadığı bir devri özlüyoruz..Vakıa Suresi’nde vasfedilen Sabikunlar, hayırda yarışanlar.Onlar önceki devirlerde çoktur, sonraki devirlerde az..Böyle az, böyle nadir, böyle seçilmiş kullardan olabilmek duasıla...
İlahî Adalet’e sevkedilmiş bütün haklar adına yazdırılmış bir şiirdir...

Gözlerindeki sonsuzluk tutkusuyla,
Maviyi özlerdi hep Meryem yürekli kadın.
Birkaç bilinmeyenli bir denklemdi…

Hayat denen çözümü zor bilmecede
Kimlik sorgulaması yaparken
Kim çözer, kim çözülürdü?
Yeşil ile mavi arasında gidip gelirken
Asırlar asırları kovalar,
Zaman çarklar arasında bir tutsak,
Sürgündeki yüreği çilekeş ve ağır aksak

Sağanaklar boşanırdı göz pınarlarından Meryem’in
O ki, adanmışların en kutsalıydı,
Asaletin zirvesi,
Masumiyetin aziz timsali…

Asrın medeniyetsizliğine soyundu çırılçıplak
Savunmasız ve kimsesiz kaldı …

Yüreğini açtıkları, yüreğini dişledi acımasızca..
Nifak hiç bu kadar aşikar olmamıştı…

Ruhuna şahadeti haykırıyor ezan sesleri…
Şahit ol, diyor asrın şerefsizliğine
Şahit ol, namussuz dönekliklere
Şahit ol, yüreksiz kalleşliklere..
Vefasızlığa bedel olsun çekilen acılar,
Ve kurşunlar yağsın tertemiz niyetlerin üzerine …

Meryemler sunak oluyor acımasızlığına şehvetin
Kıymet bilmezliklerde tükeniyor kadınsı şefkati…

Arsız bir kadının ayakları altında çiğneniyor
Emekler ve yürekler…
Şerefsiz zaferlerine şuh çığlıklar atıyor zalimler..

Ve bir hanedan yükseliyor gözyaşları üzerine…

Sevdalar kirleniyor…
Ruhunu acımasızca kabz ediyor,
Meryem’in özledikleri..
Mengeneler sıkıyor yüreğini
Ve binbir işkence ile sökülüyor ciğerleri..

Ruhuna şahadeti haykırıyor ezan sesleri..
Ve tanık ediyor zaman zulme İlâhî adaleti

Şahit ol Yâ Râb!
Şahit ol Yâ Râb!
Şahit ol Yâ Râb!

İnkâr etmek gerçeği değiştirir mi?
Ve her gerçek yaradanın katında saklı değil mi?


Haydi artık zamanıdır diril kalk.
Senin de içinde Meryemler var

Haydi titre de yeniden keşfet ruhunu
Haydi sen de içinden Meryemler çıkart…
Zulmü durduran kararlı el ol,
Zulmü zalime haykıran korkusuz yürek…



Gül Kurusu Sevdalar