10
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1698
Okunma

Ağlıyordu tan vaktinde sabah,
Dağlar ağlıyordu, taşlar ağlıyordu,
Yer gök ağlıyordu...
Evrendeki bütün herşey dile gelmiş
Hep bir ağızdan haykırıyordu...
Gitme!
Ya RESULALLAH gitme!
Fırtınalar kopuyordu yıldızlar ağlıyor,
Ketüm bir sessizlik düşmüştü nur dolu yüreklere
Yürekler ağlıyordu.
Gözler kan çanağına dönüşmüş
Medine ayağa kalkmış gitme! diyordu
Ya ALLAH’ı Resulü gitme!
Gitme! Gidişinle yetim kalır cümle alem
Sensiz ne yapar kimsesizler
Ey Efendimiz! Ey kainatın en güzel varlığı
Ey! nurların efendisi.
Sensiz ne yapar kimsesizler..
Kime sığınırız yuvasız kalmış kuşlar misali
Kimin gül kokusunu solacağız içimize
Ey resulum gitme! Ümmetini yetim bırakıpta gitme!
Gitme! Ya Resulallah gitme!
5.0
100% (3)