Herkes Dengi Dengine’Seninle işim olmaz Herkes dengi dengine Sen fakirsin ben zengin Otur da bak rengine.’ Demiştin unutmadım Yüreğime oturdu Senin bu acı sözün Beni sırtımdan vurdu. Kendime gelemedim Ringdeki boksör gibi Sanki dayak yemişim Yerde buldum kendimi. Kalkmadım kalkamadım Ve bir daha kalkamam Başımı öne eğdin Kimselere bakamam. Canımı yaktı benim ’Herkes dengi dengine’ İçin rahat etti mi? Vardın mı bir zengine? Mehmet Ali Çıbıklı |
Yarın bizi ne bekliyor bilemeyiz....onun için bence yürekte bir dengesizlik varmış onu yaşamışsınız...
bu da sizin için daha hayırlı olmuştuır diye düşünüyorum :)
şiirle ve dostça kalın :)