ÖZLEYİŞ !Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Liseye gittiğim gençlik çağlarımda , SİVAS’ın Kepenek Caddesinde bulunan Kent Pastahanemizde yazdım... Güzelliğine vurulduğum ve yandığım lepiska saçlı ve çakır gözlü Canan’a atfen . HALİFE TATAR
12.12.1966 Pazartesi gecesi,
Saat : 01 idi. Şakağımda esen yellerin , Serinliğini duyuyorum, Kalbime işliyor bakışların, İçimde bir ürperti,sensiz üşüyorum. Bir kere karşılaşıyorum, Bin kere yanıyorum, Git be başımda dolaşmakta, Seninle mi uğraşacağım. Sanki ben bir nokta, Sen bir çember, Eşit uzaklıktayız. Elimi atsam tutacağım, Ama kollarımda fer yok. Çağırsam duyacaksın, Ama dillerimde ses yok. Ağlasam selde kalacaksın, Ama gözlerimde yaş yok. Gördüm sevgilim yanağını, Giyin gel bana al duvağını, Hayalimde kalma gerçekleş, Yavaş yavaş incitmede yerleri yürü, Yaklaş bana,bitsin eşit uzaklık, Kalksın bu çember, Ben nokta,sen nokta... HALİFE TATAR 12.12.1966 Pazartesi / SİVAS 07.12.2009 BERLİN |