ELİF (1)
Çaremsin diye hep,gönül avuttum,
Özlemlerim nedense,bitmiyor elif. Yıllar oldu,yerin yurdun unuttum, Hayalin gözlerimden,gitmiyor elif. Gözlerim uzaklara,dalıyor hergün, Ömrüm bitiyor,ben senden sürgün, Gündüzler,nedense geceye dargın, Ufuklarda sensiz,güneş batmıyor elif. Sensiz geceler,gönlümü üşütür neden, Kışın yanar,ağustosta üşür bu beden, Susuz çöl misali,kavruldum birden, Seni düşlemesem,bu yürek atmıyor elif. Gündüzler güneşimdin,gecelerde ay’ım Sen tek sevdiğimdin,bense sevdaydım, İçin için tutuşmuşum,yan de yanayım, Küllenmedi sevdam,ama tütmüyor elif. Gittiğin gün gibi,hala hayalimdesin, Nerde nasıl olursan ol,hep benimlesin, Bıraktığın yerdeyim,gel görebilirsin, Ayaklarım ne ileri,ne geri gitmiyor ELİF... Adil YÜKSEL |
Bir şey gözüme takıldı bir imla hatası sanki.
''Sensiz geceler,nedense üşütür neden,
Kışın yanar,ağustosta üşür bu beden,
Susuz çöl misali,kavruldum birden,
Seni düşlemesem,bu yürek atmıyor elif.''
''Sensiz geceler,nedense üşütür neden?''
Kışın yanar,ağustosta üşür bu beden,
Susuz çöl misali,kavruldum birden,
Seni düşlemesem,bu yürek atmıyor elif.
2 mısradaki imlalara bakarsanız sanırım farkına varıcaksınız