KANDIRAN DÜNYA
Bir adam vardı hep tedirgin
Karanlığı, geceyi ve yalnızlığı severdi Hep avare, hep kederli, hep bezgin Serseriler yoldaşı, sokaklar yeriydi Avuntuyu, kirli, kuytu yerlerde bulmuştu Günü de gününü hiç tutmuyordu Meyhanelerde sarhoş, kahvelerde kumarbazdı Kabadayılarla da kabadayı olmuştu Avuntuyu bilmem buralarda neden aramıştı Mutluluğu belki burada bulacağını sanmıştı Şimdi bir dilencidir o şehrin sokaklarında Zavallı adam kahpe dünyaya kanmıştı 19 Kasım 1972 – Urfa |