KIŞ GÜNEŞİM
Halimi hatırımı bir kez olsun sormadın,
Bivefada menendi olmayan kış güneşim. Cevr-ü cefa çektirdin bir gün rahat vermedin, Merhameti insafı bilmeyen kış güneşim. Yolun düşerse şayet bizim ile de uğra, Şu sevda binasına sen de ekle bir tuğla, Oturup bir kere de yaşın yaşın sen ağla, Gözlerinden zerre yaş gelmeyen kış güneşim. Şimdi son demlerdeyim bak yine gelemedin, Son arzumdu bu benim sense hiç bilemedin, Yüreğimdeki gamı söküp de silemedin, Derd-i deruna derman olmayan kış güneşim. Bilmem ulaştı mı ki gönderdiğim selamlar? Oralara yol olur sarf ettiğim kelamlar, Yüce Hak’tan dilerim sana uzun yaşamlar, Vuslatın deryasına dalmayan kış güneşim. (RECEP ŞEN) |
Güzel bir gönül nağmesiydi.
Heceli,kafiyeli ve işinin ehli bir söz ustasının elinden çıktığı hemen belli oluyor.
Kutluyorum sizi Recep Bey.
SAYGILARIMLA.