sevgili metin siir görünmüyor yazi rengini degisirmisin lütfen yani bende sadece masmavi bir sayfa var ama siir görünmüyor

sevgiler

arzular isyanda,
gecenin gizli koynunda,
şehvetin binbir oyununda,
oynanıyor binlerce kan lekeli sahne,
perdeler kapanıp açılıyor,
alkışlar, alkışlar, alkışlar.
sanılıyor, marifet yapılıyor,
oysa namuslar beş paraya,
et pazarında satılıyor.

sarhoşluk diz boyu,
hevesat kurmuş tuzaklarını,
nefis başta kumandan,
binmiş bedenin sırtına,
gayr-i meşru vadilerde,
alabildiğine koşturuyor dört nala,
çatlayıncaya kadar.

körpecik beyinler,
bilmem ki ne uğruna,
bilmezler ki ne uğruna,
satıyorlar fikirlerini,
geleceklerini.
düşünce saraylarını talan ediyorlar,
kendi elleri ile,
şatafatlı hayaller uğruna...

yine de ümitvarım,
tahrip kolay, tamir zor,
bunların düşüncesi içimizde yanan kor,
elbet tahribin eli de kırılır ya birgün,
yaplır tamirat her gece ve gün.
şu istikbal inkilabatı çetin,
ama dedim ya ümitvarım.

Rabbim mutlak duyar sesimizi,
kurtarsın bataktan gençliğimizi.



Duyarlı yürekten güzel dizeler dökülmüş yine Metin. Evet maalesef ülkemde namuzsuzlar çoğaldı ve ülkemin önemli gelir kaynakları yabancılara peşkeş çekiliyor, toprakları parsel parsel satılmaya başlandı, gençlik elden gidiyor ve sesimizi duyan yok. Herkes kendi çıkarının peşine düşmüş, dağdan inen teröristleri kahraman gibi karşılıyorlar ve bir madalya vermedikleri kaldı, şehitlerimiz ise kelle oldu. Bütün bunlara rağmen yine de böyle bir adam hala bizi yönetiyor ve bizlerde buna izin vermeye devam ediyoruz ne acı ve vahim bir durum.

Umarım uyuyanlar artık uyanır ve hakettimiz bir şekilde, huzur ve barış içinde, yalansız, namuslu bir ortamda yaşarız inşallah diyorum. Seni ve yüreğini kutluyorum güzel şiirinden dolayı. Yürek sesin hiç susmasın dileklerimle, selam ve saygılarımı sunuyorum...

Namus Beş Paraya Satılıyor

bedenler et parçası gibi atılıyor,
hayatın acımasız çarklarına,
gönüllü ve istekli olarak.

küçük bir zevk,
bir parmak bal uğruna.

anlıyorlar sonra,
bal zehirli, tedavi çetin,
agızda tadı da kaybolunca,
başlıyor mide ağrısı,
kıvranıyorlar çaresizce,
hissetmemek için ağrıyı,
sürekli bal çalınıyor ağızlarına.

uyuşmuş bedenler,
uyuşmuş beyinler,
bir koşturmaca,
nereye olduğu belirsiz,
hedef yok, gaye yok,
ümitler pul pul,
insanlar birbirine kul.

birkaç gülüş ve kahkaha,
renk renk suratlar,
içte siyah kabuslar,
’beyaz’ çoktan unutulmuş.

arzular isyanda,
gecenin gizli koynunda,
şehvetin binbir oyununda,
oynanıyor binlerce kan lekeli sahne,
perdeler kapanıp açılıyor,
alkışlar, alkışlar, alkışlar.
sanılıyor, marifet yapılıyor,
oysa namuslar beş paraya,
et pazarında satılıyor.

sarhoşluk diz boyu,
hevesat kurmuş tuzaklarını,
nefis başta kumandan,
binmiş bedenin sırtına,
gayr-i meşru vadilerde,
alabildiğine koşturuyor dört nala,
çatlayıncaya kadar.

körpecik beyinler,
bilmem ki ne uğruna,
bilmezler ki ne uğruna,
satıyorlar fikirlerini,
geleceklerini.
düşünce saraylarını talan ediyorlar,
kendi elleri ile,
şatafatlı hayaller uğruna...

yine de ümitvarım,
tahrip kolay, tamir zor,
bunların düşüncesi içimizde yanan kor,
elbet tahribin eli de kırılır ya birgün,
yaplır tamirat her gece ve gün.
şu istikbal inkilabatı çetin,
ama dedim ya ümitvarım.

Şairimikutluyorum.Ozanca yazılmış,hayati nem arz eden gençliğin halini hiçe saydığı.Büyüklerin umursamadığıyarınların onların elinde olduğunu bildiği halde önlem almayan bizlere bir güzel ders vermiş.Kutlarım sairi.Birde sayfanızı açsanız dahada güzel olaca.Ben okudum amma başkaları var sıada.Ya okuyamazlarsa.

Rabbim mutlak duyar sesimizi,
kurtarsın bataktan gençliğimizi.