SOLMAZ ŞAİRDEN
İdealist bir neferim yurdun doğu ilinde
Közüm hep yana dursun,allanmalı kefenim Ata’mın izindeyim,fikrim birlik özünde Külüm gül olup saçar,parlak gönül sedefim Ayrı gayrı yok bende toplu vuran sineyim Millet acı çekmesin,ben gönüllü öleyim Gece gündüz çalışıp;vatan mamur edeyim Köküm ulu soydandır,yükselmektir hedefim Bin bir acı çekerken;karanlık hücrelerde Pembe hayaller kurdum bulutlu gecelerde Vermedim asla taviz davamsa yücelerde Günüm umutla doğar,boşa gitmez emeğim Süngü bastım bağrıma uykum hep kaçsın diye Alkanlı gömleğimse;yarınlara hediye Bozkurdun ciğerini yem etmedim kediye Gülüm yürek içinde;milli ruhlu bedenim Bin acıyı saklayıp;tebessüm yakaladım Sırtımdaki copları yarına şakaladım Turanın hayaliyle bin zulmü alayladım Solmaz şair olarak;sanmayın oyalandım Özüm hiç taviz vermez;hak’a doğru gidenim M.Sıddık SOLMAZ |