İKİ SATIR YAZ BANA
İki Satır Yaz Bana
Ne oldu birden bire, bütün selamı kestik Bilen bilir bilmeyen, zanneder ki biz küstük Günaydınlar sunarken, bitimi verecek dostluk Kırılıyor bak gönlüm, ne yaptım ki ben sana Günümü boş geçirme, iki satır yaz bana… Sabahlar senle başlar, akşam senle olurdu Rahatsızlık yok ise, mutlaka bulunurdu Yoksa pamuk gönlünü, başkası mı doldurdu Kırılıyor bak gönlüm, ne yaptım ki ben sana Günümü boş geçirme, iki satır yaz bana… Yazıları yazarken, güzel şeyler yazardık İşaretlerle bile kahkahalar atardık Öyle bir gün geldi ki, sanki olduk nazarlık Kırılıyor bak gönlüm, ne yaptım ki ben sana Günümü boş geçirme, iki satır yaz bana… Ben sana hep yazarım, sen hiç yazmasan bana Hasta isen söyle ki, doktor bulayım sana Yazmayalım diyorsan açıkça söyle bana Kırılıyor bak gönlüm, ne yaptım ki ben sana Günümü boş geçirme, iki satır yaz bana… Yazdığımı okumaz, hiç cevap yazmaz oldun Tamam anlarım söyle, “yazını kötü buldum” “Okumayacağım hiç”, de ki “senden kurtuldum” Kırılıyor bak gönlüm, ne yaptım ki ben sana Günümü boş geçirme, iki satır yaz bana… Üzülüyorum inan, acep suç mu işledim Başkası gelir akla, oradan mı fişlendim Kalbim parçalanıyor, sevgili ilham perim Kırılıyor bak gönlüm, ne yaptım ki ben sana Günümü boş geçirme, iki satır yaz bana… Sen bana yazmayınca şüphede kalıyorum Acep biraz çokça mı üstüne varıyorum Ama inan ki sana yazmayı seviyorum Kırılıyor bak gönlüm, ne yaptım ki ben sana Günümü boş geçirme, iki satır yaz bana… Senin gibi arkadaş, edinmedim inan hiç Sana her yazdığım da içimi kaplar sevinç Yazma artık diyorsan, kızılcık şerbeti iç Kırılıyor bak gönlüm, ne yaptım ki ben sana Günümü boş geçirme, iki satır yaz bana… Tamı tamına dört gündür, ortada görünmedin Meraktan öldürdün, de bir türlü ölemedim Eğer meraklandırmak ise beni tek derdin Üzülüyor bak gönlüm, yazmayınca sen bana Derdimi anlatırsam, yazarmısın sen bana… Kalem arkadaşlığı, kısacık olmamalı Yazdığımız yazılar, bizleri boğmamalı Problemler gitmeli, problem olmamalı İnciniyorum inan, yazmayınca sen bana Birazcık kerem eyle kalem arkadaşına… Yazdıkça yazıyorum, bitmeyecek bu şiir Biliyorum sende yok, ne gurur, ne de kibir Karanlıkta bırakma, her taraf oldu zifir Artık yazmayacağım, sen bana yazmayınca Arkadaşım kal her an, iki satır yaz bana… 23.05.2007 Necati ŞİMŞEK Ankara |