DÜNLERİ SİL YOSUN GÖZLERİNİN BÜYÜSÜNDEÂsi serçem, mavi bir düşün, kırık bir tebessümün izleri asılı kaldı yüzümde eflâtuna çalan şafak geceden kalan tortuları silip,pırıl pırıl ,tap taze bir güne uyandırıyor şehri; cadde cadde,sokak sokak… kristal bir çiçek gibi nârin bir ruh kaplıyor bütün kâinatı sanki… tılsımlı bir değneğin ucundan değil, bakışlarının,yüreğinin sımsıcacık maviş umutlarının güzelliğinden değişecek yarınlar.. çalılıkta açan gül gibi taşı masmavi umutlarını göz bebeklerinde köhne,sarı duvarlı,kara düşünceleri kov..! zamansız gelen hüzünlere elinin tersini göster uç özlemlerine rengârenk kelebek misâli… gelincikleriyle,papatyalarıyla insanlara gülümseyen toprak gibi sende tebessüm et hayata,insanlara,bahara… nazlı nazlı esen sevda rüzgârlarına teslim et gülüşünü ve süzül yavaşça gönül hâneme ardına dek açıktır Sana,bilesin… ve dünleri sil yosun gözlerinin büyüsünde beni “özlem” yaz gülüşüne… |