Albatros ve Denizci
Albatros
Ne yazarım,ne çizerim ne de boyarım. İncinmesin diye bana kötü söyleyen,içime atar susarım. Yalnızlık kaderi olmuş bir acemi denizciyim. Az kaldı gezmediğim yer Dünya’da ,görmediğim enlemi,boylamı kalmadı bu cihan’ın, Zilliyet ini verselerde tüm deryaların, İsterim daha da çok deniz benim olsun,mezarım deniz den olsun. Şahinler,Atmacalar uçmazmış denizler üstünde, Albatroslar benim şahinim,kartalım ,güvercinim, her şeyim. Hele bir bakın siz,sefer bitip de limana ulaşınca denizin yüzüne Bilemezsiniz ne güzellikler ,güzeller görürüz biz denizciler. Anlamazsınız çoğunuz deniz suyu içmenin ne olduğunu, Zorlasak da bedenimizi uzaklaşmak için denizden,deniz bizi çeker koynuna, Bırakmaz sıkıca sarar, sımsıcak sarılır sanki, Ölümüne aşık bir sevgili gibi.. N.şahbaz |
bir sevgi kırıntısına hasret çekerim
ana sevgisi evlat sevgisi vatan hasreti
albatros beni yanlız sen anlarsın
ben denizi tanımam denizde beni
ben maviye aşığım ;
onunda yüreği benim gibi deli
deli ya hemde zır deli
medcezirlerle saldırır kıyılara
ulaşamacağını bile bile
hidtetle çırpınır durur
sevgiliyi arar umutsuzca.........
NAFİLE çırpınmalar.........
Albatros beni birtek sen anlarsın
..................................................