KAR
Soğuk bir örtüdür toprağa düşen,
Tane tane iner gökyüzünden, Kimine rahmet, kimine zahmet; Emreden Hak’tır, Bir şey yok elden gelen. Ol emriyle olur bir anda, Birleşir iki anasır havada, Bilmem derece eksi kaçta, Emreden Hak’tır yol açıkta. Bembeyaz bir hal alır, Sona uzun bir yolculuk kalır, Vuslat toplrakladır, yol hazır; Emir hak’tan, yol odur. Son buluşma topraktadır, Bütün meşakkat bu vuslatadır, Bir halinde inip bin olmaktır; Yaradan Hak’tır, müşkül emre uymaktır... .....H’A’Y..... |