İlk Gece
Kâbusum oldu, sensiz ilk gece
Işıklar “sen” diye parlıyor. Odalar “sen” diye kokuyor. Sen gittin, eridim daha ilk gece; Yastığım boynumu büküyor. Duvarlar “sen” diye yakamdan tutuyor. İsmin hıçkırık olmuş dudağımda, İçer oldum daha ilk gecede. “Sen” diye sayıklıyor dilim. Yokluğunu hiç görmedi, yapamıyor; Tebessüm içindeki gözler sustu. Ağlamaya başladı daha ilk gecede. Herkesi isminle çağırır oldu Gümüştaş; Ağlayan gözlerim hayalinle doldu. Gözlerim her yerde seni arıyor. Deli divane oldum daha ilk gece. Çekip gittin ve bitirdin aniden, Zindan ettin Muzaffer’e yaşamayı. Vurdun, öldürdün gitmeden Yaşamaktan vazgeçtim, Daha ilk gece! |