Buruk hayat
[ /kalin Neden artık güller eskisi gibi kokmuyor
Bülbüller yuva yapmak için ağaç dalı bulamıyor Karıncalar çalışmak için yol yapıp çıkamıyor Neden yağmurlar donuk kar ise renksiz yağıyor Patlayan menekşeler kışta boyun büküyor Hiçbirşeyin aslı yok her cisim sanki ruhsuz Yarınları bekleyen çocuklarsa umutsuz Neden güneş ısıtmıyor yakıyor eritiyor Neden yollar eskisi gibi sevgiye çıkmıyor Eskiden toprağa basardı ayaklarımız Yağmur yağdığında toprağın kokusuyla yürekler Coşardı Yağardı hep yağardı yağmur Ağaçlar çiçekler Ve her canlı rahmet deryasına dalardı Yağmura doyardı yağardı yağmur Hani deriz ya hep eskiden herşey daha bi başka idi Evet herşey başka değişim oluyor nasılki Ağaçlar her güzün yaprağını dökerek görsel olarak Ölürde baharın tekrar yeşerirse İşte insanda öyle Yaş ilerledikçe ya olgunlaşır onun aşkıyla Yada kurumuş yaprak gibi yok olur gider Sonsuzluğun başlangıcına yaklaştıkça Dünyada yaşananlar hoş gelmemeye başlıyor Sonsuzluğun sırrına ermeye başlayınca insan Yandıkça yanıyor yandıkça yanıyor Yarın kurban bayramı kurbanlıklar koçlar heyecanla kurban olmayı Bekliyor Kimisi et için niyet Bazısı nisbet için niyet Kimisi kurban için niyet Niyetler kabul olsun herkese olsun afiyet Savaş YANIK |
karamsar bir ruha tercüman olmuş şirinize tebrikler...