İsyankâr GönülOyuncak oldum elinde isyankâr bu gön(ü) lün Zehri, âb-ı hayat diye zerk etti yüreğime. Nârıbeyzâlara dûçar edip, yaktı bağrımı Dağlar ve taşlar ağladı, bakıp acı halime Hüsranımla böbürlenip, helâkimle övündü, Gülistan olan hayatı o, çöllere döndürdü. Garazı neydi ki bilmem, bu uslanmaz gön(ü) lün Ne bir lâhza huzur verdi, ne tamamen öldürdü. Mücahit Gözitok |