KÖRPE SOLAN DÜŞLERİN GÖLGESİ
KÖRPE SOLAN DÜŞLERİN GÖLGESİ
Her aydınlık günün yitiminde bilirim ki aksam sancısyla gelir ümüğünü sıkıp körpe umutlarımın bitimini başlangıçtan önce getirir baharı es geçip güzde şöye bir duran kışta karla kalbimi karartan zemheriye bırakır beni cami avlusunda yetim kalan minik bir yürektir artık sayfası solan ömrüm yağmurun parlattığı asfaltlar bir bir yutarkan gölgerimi ben hangi kuytulukta nasıl bir gurbete sıla olurum bakiyesi,mevduatı ve hesabı sana dönmüşken bu kalbin harcanmışlığı senden bir pembe düş yarattım son durağa ilerleyen ömrün gençlğinde bir umuta bin sevda sığdrıp sana uçurdum körpeyken solan düşlerin gölgesinden |
bilirimki akşmam sancısıyla gelir
ümüğünü sıkıp körpe umutlarım
bitimini balangıçtan önce getirir
baharı es geçip
güzde bir şöye duran
kışda karla kalbimi karartan zemeriye bırakır beni
kutlarım arkadaşım.....