Kimi geceler,
Sessiz bir şarkı duyulur pencerelerin sakin mermerlerinde
Bazen ufak bir mırıltıdır uykuda konuşurcasına,
Bazen haykırışların en gösterişlisi…
Sen tüm sessiz yalnızlıkların kokusunu hissedersin burun deliklerinde,
Ve o tüm yaşanmışlıklar
Bir karabasan olur çöker boğazına!
Uzak illerin uzak mesafelerini yok eden o duygu,
Şimdi oldukça kesin bir kararlılıkla konuşur;
Ve sana hiç yaşamadığın şeyler hatırlatır,
İnanırsın…
Yüceliğinden bir gram şüphe duymadığın sevgin
Nefrete dönüşünce Ufaktan ufaktan;
Resimleri yırtıp atar,
Tüm yazılanı çizileni silersin bir çırpıda!!!
Kurtuldum sanırsın;
İnanırsın…

Kimi geceler,
Sessiz bir çığlık duyulur kapıların durgun vücutları arkasında
Bazen uykuda gezmek gibi gelir ölüm,
Bazen acıların en gösterişlisi…
Sen gözlerini kapayıp da giderken öte diyarlara,
Yine kurtuldum sanırsın,
İnanırsın…

Hiç bitmeyecek acıların başıdır ayrılık
Kopan parçalarını toplamaya eğilemezsin,
Dermanın yoktur ki!
Şarapnel gibi saplanır tüm bedenine acıların en büyükleri,
Ve sen;
Yine inanırsın o içindeki sese,
Dedim ya?
Hiç bitmeyecek kabusların ilk dakikalarıdır ayrılık
Ölüme yakın,yaşama uzak nefes almaktır…