3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1346
Okunma
Gözyaşlarım,
İçime akarken zehir gibi,
Kendime bakıyorum,
Konuşamadıklarımı;
Kendi yüzüme konuşuyorum,
Saatlerce aynada,
İçimi dökerken ona,
Alaycı gülüşler aklımda,
Kendini ait hissedememek ne kötü,
Şu yalancı dünyaya.
Akarken iri iri yanağıma,
İçimde bir boşluk,
Ürperiyorum,
Ağlamak nafile,
Geçirmiyor acım,
Nedir beni bu kadar kahreden?
Her şeyin varken,
Yokmuş gibi yaşamak mı?
Acımasız insanlar mı?
Anlaşılamamak mı?
Depresyon mu?
Bilinmezlikler, içimde hesap sorarken,
Ağlamak ey gözyaşım,
Hiç durmadan,
Neden öyle gözlerim soru sorar kendi yüzüme,
Rahatlamanın tek yolu bu mu?
Vefasızlığa ve yalnızlığa...
Uzaktan ne kadar güzel görünür yaşamım,
Kalabalıkta tek başınayım,
Çaresizlik kol geziyor içimde,
Bir kişi bile farkında değil,
Değil Allah’ım...
Cevap Yaz