UFUKTAKİ SON ATLI
Görüyorum gün kızıllığı siyaha çalarken
Beyaz atın üstünde yiğit bir akıncı Aslan duruşundan, kartal bakışından belli Bir Türk beyidir, ufuktaki son atlı! Yalnız başına bekliyor atını mahmuzlamış Çelik pazısıyla tutmuş sancağı sıkıca Sağ eli tetikte, kavramış alev saçan kılıcı Bekliyor nöbette, ufuktaki son atlı! Belki emir aldı paşadan, padişahtan “Eyy evlat, huduttan sakın ha ayrulmayasun!” Çiğnetmemek için karış vatan toprağı Şaha çeker atını, ufuktaki son atlı! Gün selam dururken gece koyuluğuna Bir adım ayrılmadı ne sağa ne soluna Böyle soylu ceddin, böyle sadık ve şanlı… Karanlığa hilal çaktı, ufuktaki son atlı! Gece boyu mehteran, at kişnemesi ve nal sesi Sardı sandım evreni, malum Turan taktiği… Şafak ağardı baktım, ufuklar tozla kaplı Bize nöbet devretmiş, ufuktaki son atlı!.. |