OSMANÎ TUĞ
Savurup yelesini hırçın atların
Yardın geçtin kılıcınla Batı Rüzgârlarını! Yorgun yıldızlar misali Kaydı Bir bir düştü Maskesi karanlık kalelerin! Üvey evlat bile Saymayanlar birbirini Hedef sen olunca Tek yumurta sekizi Kesildiler Tek hedeftin Gez-göz-arpacık hattının On ikiyi gösteren cephesiydin! Ve kayarken bile medeniyet yıldızın Ufkundan tarihin Âleme en okkalı, En parlak dersi verdin! Bilirsin Yıldızlar Kayıp giderken Parlar en ziyade Ve kestin Keskin iradenle Arlanmaz damarını ittifakların! Bir Osmanî tuğ çektin Asyadan Balkanlara Kırımdan Hicazlara. Bir gün ansızın Sürerken meçhul seferlere Binlerce beygir gücündeki tımarlı ordunu Torunlarına emanet ettin sancağını Ve gittin Henüz keşfedilmemiş kayıp zaferlere Geri gel, bende emanetin yorgun beyim Beri gel, metanetim! Ben de yalın kılıç öleyim Seri gel, selam çakmış sancağına Kutlu vuslatını beklerim! |