İlmek İlmek Ör BeniDuvarlarla örülmüş, sana açılan yollar Yıkıp da engelleri, al yanına yar beni Kuruyor birer birer, tutunduğum tüm dallar Yeşert yine bahçende, demet demet der beni Kaybolmuşum cihanda, yelde esen toz gibi Sular örtmüş üstümü, gölde biten saz gibi Dumanlıdır hep başım, dağda yanan köz gibi Söndürüp de ateşi, sevdam diye sar beni Kalkamıyor gemiler, urganlarla bağlanmış Söker iken yelkeni, martılar hep ağlarmış Haykırırken hasreti, yürekleri dağlarmış Kılavuzluk yaparak, yunuslardan sor beni Yüklerimi yüklesem, devenin hörgücüne Aşmam için çölleri, güç katsan yar gücüme Hare olup görünsen, gitmez inan gücüme Kararan gecelerde, halelerde gör beni İpek böceklerinden, kozaları toplasan Bakışını ok diye, yüreğime saplasan Kaftan gibi görünüp, vücudumu kaplasan Koklayıp da tenimi, bedenine kar beni Gagasında mektuplar, güvercinler uçurdum Hazanları yaşayıp, ilkbaharı kaçırdım Zehir değil bir tanem, ab-ı hayat içirdim Dolaştığın yerlere, kilim diye ser beni Karedeniz olmuşum, sert esiyor rüzgârım Yaşadığım sürece, oldun benim tek kârım Gelmez isen yanıma, bir tarafım hep yarım Al ayanın içine, ilmek ilmek ör beni Türkan DİNÇER 00:35 (İpek böceklerinden, aşkı yazdım tacına Olup senin yıldızın, dolacağım saçına ) Resim: Türkan DİNÇER Yer: Sinop |
Yaşadığım sürece, oldun benim tek kârım
Gelmez isen yanıma, bir tarafım hep yarım
Al ayanın içine, ilmek ilmek ör beni ________-ne denilirki harikasınız..