0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1127
Okunma
Keşke dili olsa konuşsa renkler…
Demeyin boşuna, konuştu benle.
Renklerle beraber, bütün çiçekler…
Konuşmaz sanmayın, konuştu benle…
Kırmızı kızardı utandı birden,
Yeşili yemyeşil görünce nerden,
Sarılar ayvayı gizler gönülden,
Elmalar pembeye giriverince…
Talihim kara’ya kem gözle baktı,
Maviler su olup ruhuma aktı,
Beyazlar buluta resimler yaptı,
Mor’lar menekşeye gülüverince…
Gökyüzü seslendi bende maviyim,
Papatya ayvaya; “bende sarıyım”,
Kahveler haykırdı; “ben göz rengiyim!”,
Topraktaki gri, veriverince…
Yüreklerde beyaz, ak’a dönünce,
Siyahlar simsiyah, kara olunca,
Ceviz yeşilliği gölge yapınca,
Karadut parmağa dönüverince…
Renklerin hepsinde gizli manalar,
Kopkoyu kırmızı, olmuş kirazlar,
Bembeyaz mermerle dikilir taşlar,
Görürsün mezara varıverince…
07.07.2007
Necati ŞİMŞEK
Ankara
