KÖYÜMKöyümün ortasında bir çeşme vardır, asırlık Akşamüzeri toplanırlar kadın-kız, başına, Ellerinde bakraçları. Evde yoğrulacak hamur, Üç dört bebe bekler, Eeee! Bir de su katmak gerek, Bulgur aşına… Senin ellerin hep çatlak, Göz altların hep mordur Zöhre ana Kör olası kocan kel Tahir’in Sana tek lakırdısı vardır; Sözüm ona seni sevdiği için dermiş ya, “Zöhre’m kalk ta kahvaltı hazırla bana”… İki kızını aptal etti döve döve Baba deyince, kızlar Azrail’le eşleştirir Öğretmen bile anlatamamıştı , Baba sevgisini onlara, Görmemişler ki ne bilsinler, Yaşadıklarını nasıl silsinler?... Ramadan emmi var, Nasreddin Hoca gibi adam Pijamalarıyla gezer, O da eşeğine ters biner.. Karısı Esma Dudu’yla, Sabahın köründe çıkarlar tarla yoluna Karışmazlar etliye, sütlüye.. Dün sabah onları da ölü bulduk, toprak damın altında İlk defa kömür almıştılar bu sene Gitti garipler, linyitin gazabından Oğulları İrfan usta, o da ölmüştü Onun da Azraili, Pis bir kene… Davulcu Recep dayı var, Ramazanda davul çalar Her eve, her saatte, sadece o dalar Bir onun yeri baş köşededir, Bir onun sesini, Tüm köylü beğenir… O da öldü, gripten.. Şimdi, işte şimdi…sessiz kaldı koca köy, hepten… Tekfûri - 21.11.2009 01:03 . |
kutluyorum
selam ile.