Olsaydın
(İçimdeki ben’e)
Gözlerimde fer olsaydın Damla damla ter olsaydın. Benden içre yaşayan can Yüreğimde kor olsaydın. Uzaklaşmış hayal dibi Düşünceni sarmış tipi Sanki varmış, varmış gibi Yokluğunda var olsaydın. Ömür gibi biçilseydin Zemzem gibi içilseydin Her ortamda seçilseydin Seçilmesi zor olsaydın. Doyursaydın aç beyin’i Anlayarak gerçeğini Sabrederek her şeyini Yırtılmayan zar olsaydın. Eli yumruk yapıp bolca Bazen sağca bazen solca Her yemeğe uygun salça Erimeyen kar olsaydın. Ne anladın bu hayattan? Düştün her bindiğin attan Artık vazgeç bu inattan Gönüllere har olsaydın. Yürüdükçe koştum sandın Doğru yalan daim kandın Fersiz alevlerde yandın Durmazlara dur olsaydın. Atmazdım seni yabana Güttürmezdim her çobana Değer verirdim çabana Saçlarımda kır olsaydın. Bitti ömrün geçti boşa Bel bağladın üç beş taşa Bakmaz ecel yaşa başa Sevdiğine yar olsaydın. 12.11.2009 Necati ŞİMŞEK Ankara |