MEVSİM YAĞMURLARI
sen aydın günde gidecektin
gölgen ve ben izleyecektik yolunu daha az anne olacaktım belki daha çok dost asma zamanı.. üzümleri toplarken düşleyecektim seni hani üzümlerde dönüşür ya başka şeylere acı olur, tatlı olur öylesine mektuplar yazacaktım sana bi uçları hep ıslak.. mevsim yağmurları diyecektim notumda, mendilimi buruşturarak şimdi herşeyin durduğu yerdeyim etrafımda kısalan günler, uzayan geceler.. hesabım daha az, azabım daha çok değişmedi heceler ama sen, zift rengi bi havada gittin daha da ağırlaşan saçlarımla, beni mevsim yağmurlarına terkettin… |
sonunu çok sevdim...