SOR DEDİ BANA
Bir gün kadim dostum çaldı kapımı
Ömründen bir saat ver dedi, bana Gönül defterimi açayım sana Dertlerimi tek tek sor dedi, bana Şu yalan dünyada murat almadım Doğrudan ayrılıp zevke dalmadım Namerdin zulmünden yine yılmadım Merhem ol yarama sar dedi, bana Törenin uğruna yaktılar beni Geçilmez kaleydim yıktılar beni Kara zindanlara tıktılar beni Yanıyor yüreğim kor dedi, bana Sineye çekildim dostlar gelmedi Çok ızdırap çektim kimse bilmedi Ömrümce ağladım yüzüm gülmedi İnceldi yüreğim zar dedi, bana Melül bakan gözler süzüle kaldı Dilinde kelime dizili kaldı Dizlerinin bağı çözüle kaldı Ayakta duramam zor dedi, bana Sohbeti petekten süzülmüş baldı YaRab bu nasıl iş bu nasıl haldı Cemali ay gibi yanağı aldı Söylemem sevdamı sır dedi, bana Kâğıdı kalemi almış eline Gönlünü kaptırmış şiir seline İrfanlı oluşu vurmuş diline Şu kocaman dünya dar dedi, bana O kâbuslu ömrü ben bana yordum Alevin içinde ESİN`i gördüm En son arzusunu yarene sordum Uyandır gafletten vur dedi, bana |
Teknik olarak da, duygu örgüsü bakımından da güzel bir şiir.
Teşekkürler Esin Hanım.