KENDİMSİ MUTLULUĞUM
Düşünmek istemiyorum, hiç kimseyi
Hiçbir şeyi... Sadece beynimi boşaltmak istiyorum! Sessizliğin sesini dahi Duymak istemiyorum. Damarlarımdaki kanın akışını Nabzımın atışını dahi... Gözlerim Odam büyüklüğünde bu gece Göz kapaklarım Taban, tavan arası… Gözlerimi yeni fark ediyorum sanki Şaşıyorum Böylesi büyüklüğüne Zerre kadar bulanıklık yok Net. Bütün vücudum Ağzımın içinde Ayaklarım Kollarım Ellerim lüzumsuz… Bir gözlerim Bir de Ağzımın içindeki ben… Gözlerim Görebileceğim yerler kadar Büyük, kocaman! Vücudum Ağzımın içimde Bir susam tanesi… Ben Bu sessiz anı beklerim Her gün. El ayak çekilince başlar Kendimsi mutluluğum. Bu ilk değil Sevinçli olduğum. İlk değil Huzur bulduğum. Bir kaçmaca kovalamaca hayat Başkalarına bağlı Aktığı yöne yöne kayan Bir sürükleniş... Oysa şimdi Şimdi zaman benim Mekân benim Her şey benim Her şey, ben/im... Onur BİLGE |
Başkalarına bağlı
Aktığı yöne yöne kayan
Bir sürükleniş...
--------------------
-işte kısacık sığdırılmış hayat kimine göre basit kimine göre ağır ve zor
çook anlamlı dizellerdi ustaca sayfana yansıttığın şiirinde ellerine sağlık kalemin sevgiyle dolsun