Bir Karakol Kurmuşlar...
Bir karakol kurmuşlar
Ellerimi bağladılar birbirine Gözlerimi açtığım yer dörtbirköşe Bağrıma sokmuşlar hasretleri Canımda yakmışlar gurbetin evini Bir karakol kurmuşlar Her gününde ayrı selam Bambaşka tat vermiş çay demine Günüm kör gecem sağır Ömrümü kazıdım dilsiz köşelere Bir karakol kurmuşlar Karşısına özgürlüğü koymuşlar Bilerek doğuyor bu düneş Nispeten yağıyor bu yağmur Eller sallanıyor esirliğime Bir karakol kurmuşlar Ellerimi bağladılar birbirine Bir kağıt verilidi,mektuptur diye Görülmüştür yazıyor görülmüştür Hasretlerin senden önce diye Bir karakol kurmuşlar Yıkılışı nasip olmaz gözlerime Bir uyku daha uyuyamam zevcem ile Kısmet olmaz bilirim Irmakların sesinde secde etmeye Bir karakol kurmuşlar Ömrümü bağladılar dibine Boynuma astığım kabulümdür Özgürlüğüm ölümdür diye HÜLYA ACET |