Sen BilmezsinŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bu güzelim dünya da insanca yaşamaktır, bizim bütün derdimiz. Hepimiz engelli adayıyız. Ayaz tutmuş sabahın, Bembeyaz giysisini. Aşka banmış gecenin, Kışkırtan tutkusunu. Umut kokan baharın, Yemyeşil türküsünü. Hazan düşmüş bir vaktin, Hazinli öyküsünü. Sen bilmezsin, Dünya bilmez, Gönlümün gördüğünü. Başıma konan elin, Titreyen korkusunu. Yakası açılmamış, Duygunun coşkusunu. Belirsiz yarınların, Candaki kuşkusunu. Baş döndüren zamanın, Yalancı uykusunu. Sen bilmezsin, Dünya bilmez, Gönlümün duyduğunu Deniz ile güneşin, Hasretlik şarkısını. Toprağın bereketle, Islanmış kokusunu. Rüzgârla yarışan, Sevincin kuytusunu. Yaşanmamış anların, Gönülde bıraktığı, Acılı tortusunu. Sen bilmezsin, Dünya bilmez, Gönlümün sorduğunu …………………………………………. Görmese de gözümüz, İçten sever özümüz. Lal olsa da dilimiz, İçten tutar elimiz. Tutmasa da belimiz, İçten çalar telimiz. Bu güzelim dünya da insanca yaşamaktır, bizim bütün derdimiz. 19/01/2009 |
Şiirin de hikaye bölümünde belirttiğiniz gibi hepimiz engelli adayıyız bu çok doğru, bir saat sonra başımıza ne gelir ve biz nasıl hayata devam ederiz hepimiz için sürprizdir.
Ama konu vahim kısmı bu değil emin olun, bizler sözde ve görünümde engelsizler olarak beyin engellileriyiz...
Engelli doğmuş ya da sonradan engelli olmuş insana yaklaşımımızı bir türlü değiştiremedik, ne hikmetse onların vücutlarında ki eksikliği bütün hayatlarına serdik.
Bir türlü anlamadık bir türlü inanmadık ve en önemlisi bir türlü saymadık...
Bu konuda bir makale yazmıştım ve dilimin döndüğünce de ifade etmeye çalışmıştım faydası oldu mu ya da ne değişti diye sorarsanız yukarıda da belirttiğim gibi bizler beynimizdeki bu sakatlığı kaldırmadığımız sürece hiç bir şey değişmeyecektir...
Var olun gönlünüze bereket.
Selam ve sevgimle.