dem/den
vurulmayı da öğrenir karanlık
içimden dışıma d/üşüyorken gölgem yıkarım gözlerimi şiir bittikten sonra, ellerimle yüzüm/dem/den,,, yoksa, öpülmez miydi hayat? kavrayıp çatal dilleri, ta bademciğinden / zaman durmuş devrik kum saatinde, ve ayrık düşmüş cam, sırrından,,, |