�DEDiN BANA�>
Zifiri karanlık gecenin koynunda
Herkez uyurken ninnili rüyasında Geceme düştün uykumun edasında Bir yüzüm avuçlarının arasında Kısık sesle birtanemsin dedin bana Gözlerinin rengi soluk acı içinde Boynun büküktü kara yaslar dibinde Titrerken karşımda sararmiş teninde Bir ışık arar gibiydin gözlerimde Dudak arasından canım dedin bana Yüreğim durgun ahraz sağır duygular Anlamını yitirmişken hatıralar Geçmişe hergün sünger çeken anılar Özelliğini kaybetmiş yitik yıllar Yüzünü dönme ne olur dedin bana Hislerimi kurak çöllere döndürdün Cehennem ateşini üstüme sürdün Ben yandıkça başka kollarda övündün Ağıtları yaktım gövsümde dövündün Affına sığındım affet dedin bana Biliyormusun kanlı yaşlar gözümde Sırtıma sapladığın hançer elimde Bıçak sırtı kackez öldürdün benide Yaralar kapandı izleri derinde Ölüm ensemde hissettim dedin bana Düşüme kurşun sıktım unuttum seni Her kurşun ahım olup vuruyor seni Acılarıma tuz bastım sildim seni Vedasız ugurladım yerinden Seni Gözü yaşlı gidiyorum dedin bana �hasret� |
sanki zaman tünelinde bir kesit
bir hesaplaşmanın yansıması satırlarda
şiir olmuş duygularda yağmur olup yağmış
ellerinize yüreğinize sağlık sevgili şarim.
tebrikler şair yüreklere.