Daldım....
Eskiden kalma bir insanlık astım suratıma
duvarlarımda kerpiç çocuklar ellerim nasır ağlar göğüm salıncaksız duramadım tenhasına nasıl karıştıysam hayatın içimde öyle ölü’ki yarınlar abdest’siz yıkanmış günahlarım yanar sus artık sus hicran her yanım sus bela kapımda kanım nerde yazıldıysa hayat hikayem orda ağlasın dün’üm bu günüm belki hiç sormamalı hayata ben kimim boş ver takma kafana bela , insanlık her yanım ağaçlarım yeşersin insanlığımdan tanımasın dünya boğazıma kadar battım yer kalmadı dönüşsüz yollardayım..... |