Kıt’a
Kıt’a
Telli turnam bir haber ver, ver sılamdan bir haber; Gurbetin zulmünde yanmış, bir garip can say beni. Sorma benden söz ararken, leblerimden kan düşer; Dünya densiz, gönlü bensiz, garba atmış yay beni. Kan dediysem, rengi renkten renge kaymış var sızım; Hangisinden bahse dursam, hırpalarken pay beni. Her günahtan kar yağarken, kabre damlar varlığım; Sur dayanmaz, kör uyanmaz, soldurur hay hay beni. Gönlümüzden geçmedeyken, yurda varmak, cansızım; Hasretimden verdiğim ses, yankı bulsun, duy beni. Nesli dönmüş, toy bozulmuş, bir bilinmez haldeyim; Bil ki dilden, bil ki daldan, düştü meyvem, vay beni. Bekledim hep devletim var, milletim var, kaygısız; İşte ahval, tut kolumdan, sen de ister soy beni. Osman Öcal |
İşte ahval, tut kolumdan, sen de ister soy beni.
KUTLADIM SELAMLA DOST ŞAİR.ÜREĞİN VAR OLSUN