Adınla Seviştim
"Ufak şeylerin mutlu ettiği insanlar vardır hani. Ufacık şeyler mutlu eder. Küçük bir taş, bir şeker belki bir kolye... Ufacık beyinleri seven insanlar vardır hani. Ucuz ve tüyü bitmemiş aşklara yeri göğü yakanlar vardır. Onlara ithamımdır."
Ufuksuzsun biliyorum... İnkar etme Sen de sevdin onu. Büyük bir tarafın var biliyorum Ama küçük tarafında kalmış Aşkın Kalbin Her şeyin. Asla ağzıma almıyorum "ucuz" kelimesini Fakat her kelimemden anlıyorsun Yaşadığın bu şeyin maliyetini. Ve Büyük tarafınla duruyorsun karşımda! Gölgeliyorsun yaşadığın bu "ufaklığı" Halin perişan "Yuvarlanıp gitmek" deyim değil senin için. Dikiliyorsun ya karşıma Gölgen fazla geliyor o ufak sevdaya İşte bu yüzden Isınmak için yakılan her ateşi Aydınlık sanıyorsun Ve güneşin yanına almışsın beni Güneşi yakmamı bekliyorsun. Sen gölgelemeye devam et. Ben bir gün güneşi yakacağım Onu düşünüp uyuduğun her gece Ben utanmadan adınla seviştim Yok hayır, Hiç üzülme Ben yeni gururlar ektim Ve Yazık ömrüm! Sen kazan diye Ben hep kaybettim. |