Bir an köyüme gittim ve o pınarın başında bakraçlarına su doldurmak için bekleyen, belkerken birbirleri ile sohbete dalan ela, kahve, siyah ve yeşil gözlü kızlarıın, karşıdan gelen köyün delikanlılarına göz süzerek baktıklarını getirdim gözlerimini önüne.

Ne çok sorardı en yakışıklı delikanlılar sevdiği kızların pınara gelip gelemdiğini biz küçük çocuklara sonra da elimize bir mektup sıkıştırıp onlara ulaşrırmamızı isterlerdi bizden. Biz büyük bir iş yaptığımızın farkına bile varmadan gizli gizli taşırdık sevenlere mektupları. Kimisi evlenirdi sevenlerin, kimisi ise ayrılıklara gebe bırakılırdı ve gözyaşları içinde atın üstünde istemediği eve gelin giderdi.

Beni eskilere götrüd dizeleriniz. Keşke o zamanki güzlelikjle bu günde yaşanabilseydi. Kutluyorum kaleminizi ve saygılar yüreğinize