Bana Biraz Ben Verseniz de...Sende gel kuyruklu yıldız düş sende Hareli ateş böceklerinin kanatlarından Dolunayın içine Yuvarlansa bulutlar gökyüzünde Maviyle beyaz kurdela bağlayıp bileklerime Sallansam dünden bugüne Bana biraz ben verseniz de Bir çocuk büyütsem gecenin gözlerinde Islık çalan cekirgeler zıplıyor Taş duvarların neminde Nilüfer yaprağının üzerinde duran Kurbağaların Öpünde uyandırın diyen sesiyle Birden irkilip de uyansam Sabahın seherle örülmüş saçlarının telinde Babamın küçük prensesiyken Kırmızı sapkalı kızın öyküsünden çıkıp Rapunzele masallar anlatsam Bir pelerin örtseniz de üzerimize ,üşümesek O yaşlı incir ağacının dizinin dibinde Bana biraz ben verseniz de Bir çocuk büyütsem gecenin gözlerinde Bir ninni okunuyor tahta beşiğimde rüzgar sallıyor onu metemiyle Hiç emzik emmemiş bir günü emziriyor sütü kesilmiş bir anne Ağzım süt kesiği Dilim / lense de Vazgecmedim /vazgeçmem büyümekten Siz bana biraz daha ben verseniz de Bir çocuk daha büyütsem gecenin gözlerinde işte o zaman gece geceler Kendini seyreder Dibine düştüğü gözbebeklerinde Daha çok çocuk büyütürüm Siz bana ben verdikçe Korkmayın Büyüyün sizde Nöbet bekler Gece gündüzün Gündüzde gecenin içinde Sen yıldızlı gecesin Örtsene üzerimi anne ’...Çocuksu Düşlerimden Düşen Bezbebeğe...yıldızlar kaysada kayarken asla solmazlar .Biliyor musun Anne ?.’..duygusalca |
Bir çocuk büyütsem gecenin gözlerinde
muhtesem siirdi...
dost kaleme tebriklerim bolca...
saygilarimla...