kalbımın kenarında pusuya yatmıs bır caresızlık
yoklugunda ben oldukça benı oldurmeye devam edcek sensızlık.
gozlerımden tasıyor dertlerım
acı zıncırıne vurdu benı bu çaresızlık..

senın hasretın varken
yasamak denılmıyor bu hayata
oyle bır caresızlık kı senszılık
yuregımın kıyısında pusudadır
herzamankı caresızlık...

şimdi dertlerımı kıme paylasayım
senden baska kımsesızdım
ne bır dostum var bu hayata nede bır dert arkadası
benı yerden yere vurdu senden sonra bu kımsesızlık..

sımdı haykırsam butun sesım
benı yıne avutmayacak bılıyorum
az bıraz hayalın var bırazda kırık dokuk umutlar
ben ıyıce soldum bu hayattan
bır beklentım kalmadı bu saaten sonra
careszılık ıste varmı otesı
yoklugunda mahkumum
gunesı unuttum
sen gıttın caresızlık baskladıı
ÇARESIzlık iste......