30
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
2181
Okunma

[ kalin ] Yorgun ve karanlık basamakları tırmanırken
İçimdeki korlarla yakıyordum hayatın ışığını
Korkulu rüyalardan uyanan bir çocuk gibi gibiydi ruhum
Güneşini kaybetmiş bir gökyüzü vardı hayat defteri sayfalarımda
Yinede tırmanıyordum basamakları
Belki bir basamak sonra varırım miraç a diye
Yorgunluğumun son bulacağını biliyordum
Hayat bu kadar karanlığın sonunda güneşi de gönderecekti bana
Asıl olan ve karanlıkta bile parlayan bir güneş doğacaktı
Kalbimin tam orta yerine
Aradığım güneşi bulmak için tırmanıyordum
Yorgunluğuma bakmadan dinlenmeden
Çünkü biliyordum bir gün sen çıkacaktın karşıma
Ve ben senin kollarında dinlenecektim
Seninle Atacaktım
sensiz geçen yıllarımın yorgunluğunıu
Nefesinde ısınacaktım
Masallar dinleyerek uyuyacaktım …
Bunun için göze almıştım her şeyi
Ben uyurken belki gidersin bu diyarlardan diye
Uykuyu bile almıyorum gözlerime
Sahi ben uyurken gidermiydin?
5.0
100% (13)