Mezar taşlarıHiçbirini tanımıyorduk Her birinin Başucunda dikili taşlar Birkaç alıntı kazınmış Vakti tamamlanmış yazar Son eserini bırakır Damla damla toprağa Ne başı vardır Ne sonu bu eserin Nede okuyanı. Nerede çocuk olmuştur Nerede aşık Nerede babasını toprağa atmıştır Oda benim gibi Gözlerini kapatacak bir el Olmazdan önce Onunda annesi vardı saçlarını okşayan Kim bilir Hangi damla düştü ilk gözlerine Hangi beze elini sardı Sevdiğinin tuttuğu eli yıkanmasın diye Hiç birini tanımıyorduk Sadece onlarda insandı benim gibi Belki aşkın yorgunluğunu atmak için Adımladığım Sokaklarda yanımdaydılar Belkide kayan bir yıldıza benimle Aynı an bakıp aynı dileği tuttular Onlarında kelimeleri yoktu yüreğinde şiir olacak En anlamlı yazıtlardır Boş beyaz taşlar |