Her damlası birer pırlanta taştı/Gözlerinden yuvarlanıp akan
Her damlası birer pırlanta taştı
Gözlerinden yuvarlanıp akan İkimiz de aynı sokağın çocuklarıydık İki katlı, balkonu çiçekli evin kızıydın. Sokağın hemen baş ucunda. Benim ki ise diğer başında. Sık, sık karşılaşırdık. Geçerken Yanımdan sadece başın öne eğik Gülümserdin her defasında. Sanırdım ki güller biterdi yüzünde. Hiç konuşmasak ta. arkanda, Tutku ve umut bırakırdın, Benden yana, sana olan umutlarıma. Dedik ya serde delikanlılık vardı Yazmazdı kitabımızda Bakamazdık bizim sokağın kızına. Yakıştı mı sana yarı yolda bırakıp gitmek. Memnun musun yeni yerinden? İki metrekarelik çiçeklerle dolu bahçen, O bahçenin sonsuza kadar bekçisi ben. Neden, neden, neden, neden Bakkal amcanın kızı Seval’e___ Her damlası birer pırlanta taştı, Gözlerinden yuvarlanıp akan. 12-11-2009-Perşembe Tuğrul Ahmet Pekel |