BADE GÜL
BADE GÜL
Bende olan bâki! şu gönlümdeki aşkım; bade, gül Ağlama! candan yine sevsen, yine gül sen, sade gül Bir gülüşün serdi, bu gökten yere, yerden göğe tül Şansıma; şakraklı öten bir saka düşmüş, neşe var. Bülbül’e aşktan bu gülün, var nazı, nazdan öte naz. Mevsimi gelmiş gibi yandım sana, yazdan öte yaz Sevdana düştüm, sözü çaldım saza, hazdan öte haz Gönlüme coşkun ruhu verdin, ne de coşmuş neşe var. -..--..--..--..- |