FERAGATSİZ KİMSESİZLİĞİM______bir öksüzün yabanıl yalnızlığı okşuyor saçlarımı ve serçe ürkekliğince korkular büyütüyorum içinde elâ menevişlerimin her akşam başka bir yakanın çam korularını geçerek koyu gölgeli patikalardan denize yürüyor kimsesizliğim tarifsiz ismi yok kara çiçeklere bürünüyor bastığım toprak ayaklarımın altından kayıyor yeryüzü bundandır kararması gözlerimin ... yalancı gebeliklerin isterik tepinmeli ısrarcı şımarık sancılarına aşina hırçın bir hasrettir göğsümde avutmaya çalıştığım sevdadan eser kalmadı şiirlerimde yemin ederim bilirim ki son basamağında yengeç dönencesindeyim vazgeçmelerin sonrası kavuran kışkırtan feragatsiz kimsesizliğim ... sen ey bir zamanlar o çok sevmelerim sen ey yaktığın benden arta kalan küllerden yaktığım kor ateşim yan için için umurumda değil verdiğin acı çoktan ötesine geçtim sırlarının/sınırlarının hükmü yok bilesin o riyakâr bitmelerin/gitmelerin... Ceyda Görk 10kasım2009 |
hiç biri eskisi gibi kanatmaz
sevda bir yalan olur masal satırlarında..
....ECEM, canım tebrik ediyorum. Öptüm o güzel yüreğinden.....