...KENDİMLE KÖŞE KAPMACA...
Yine gece
Yine delirtti kaleme sevdalılığım Uzak dur Rahat bırak Olduğun yerde kal diyorum Hayret ki ne hayret Bürünmek için dipsizliğe bir bahane buluyorum Yine gece Bu sefer hangi kapıdayım şiir söylesene Koca dünya Dünya dolusu hüzün Devasızca sığınacak mürekkebime Ahh ahh Hüzün Tamam yakışıyorsun şiire de Her şiirle ben de yar"lar aşıyorum Uçurum kenarlarına bıraktığım Tırnak izlerimde kanıyorum Bir oyundu sigara içmek kahve yanında Şimdi öyle mi yaa Şiir yanı efkar bağdaşıyım dumanında Gece seviyor muyum seni Sen mi aşıksın bana İki elin hep yakamda Yalnız da kalamıyorum ki Raks ediyor kelimeler karanlığında Bin gülüş Bin ağlama çınlıyor parmak izinde Ben aralarında düzenlediğim Seferlerin yorgunu Tutuyorum sessizce gece oynaşımın yolunu Bazen İsyan edip yastığıma koşuyorum Yaa Kalsanıza yerinizde Kendimi kalabalık bir yatakta buluyorum İttirip düşürüyorlar acımasızca Sığamıyorum kabıma Ve Nice hücumlar kibrit çöpü oluyor gözlerime Kaleme esir Deftere sevdalı Atıyorum şiltemi şiir döşeğime Anlaşıldı bu gece de Seherle Randevudayım Kahretsin yine Kendimle köşe kapmacadayım Diyorum ki Defter kalem Bıraksam baş başa sizi Hıııhhh Nasıl da güldürdüm kendimi Allah iyiliğimi versin Yüreğimi bırakamıyorum ki Öyleyse Kimselere söz verme hüzün Sahiplisin Bu gece de benimlesin... ASLI DEMİREL... |
Sadece bir şey ekleyeceğim.
"Öyleyse
Kimselere söz verme hüzün
Sahiplisin
Bu gece de benimlesin..."
Son satırın gereği yok,üst satırda gizlice vardı zaten kimle olduğu:)
Şiirde bir eksik de gözden kaçması!
Tebrikler efendim...