Durma Gel
Ahu gözlüm, haberimi alınca,
Gine boynum, buruk, buruk, burma gel… Halım yaman, başındaki, halınca, İki elin, kanda olsa, durma gel… Gözyaşlarım dağı, taşı suluyo, Yaman sevdim, Kâdir Mevla’m, biliyo, Benim derdim, bana az mı, geliyo? Hasretini yüreğime, sarma gel… Sel gibiyim, yatağımdan, taşarım, Sevdan ile, çölden çöle, aşarım, Senelerdir, bir düşünen, yaşarım, Sevdiceğim, umudumu, kırma gel… Bir bakışın, diri kılar, ölüyü, Yetiş gayrı, bekletme bu, deliyi! Sever isen, Muhammed’i, Ali’yi, Diyâr, diyâr gurbet ele, sürme gel… KURTOĞLU’m, müptelân, evveli-âhir, Ey kaşları kâlem, gözleri mahmur, Bilirsin ki, can bedene, misafir, Daha bundan, öte sebep, sorma gel… Aşık Rifat KURTOĞLU |
Sevgi ve selamlarımla