* GURBET ÇOCUKLARI *
Mahzun çocuk
Üstünde özlemin giysileri Söylüyorsa hâlâ bir bozlağı Bil ki, hayat iki mevsimlik bir çiçektir Solar bir gün tüm acıyla avuçlarımızda Ne hazin bir kavga, Kaybettiğin ömrünü aramak. Deniz kadar mavi, mimoza kadar sarı Bulut bulut gök kubbede gezen Çoğalır birden, çılgın dalgalar gibi Al götür beni, Ege limanlarına Gizemli bir mevsimin özgür diliyim Gurbet gülleri büyütürüm Özlem kıyılarında. Yaralarını örtüyor usul usul .Direnip duruyor gurbet rüzgârlarına Düşünüyor hilal hilal, buzdan bir heykel Umudu kırık, düşleri dilsiz, odalar karanlık Bir bilsen, neler saklı dudakalarında Elinde kalmış anılar, hüzün dolu kentten ayrılırken... Nuri Dağdelen Özdere-İzmir |