Kuşanırım Gözlerini...
Geceyi giyindim üzerime
Mil çekilmiş gözlerim Mecnun’dan yadigar Köşa başlarında çığlıklanır varlığım Ne yana baksam Leylam var... Bir suret yansıması Bir deli hoyrat Ellerimden sızar ahir zaman Kuşanırım aşka dair ne varsa Kuşanırım gözlerini… Kurak yaşanmışlıklara inat Islak haykırışlar salarım yoklara… Gök yere diz çökende Yer göğe baş vuranda gel… Zehir zemberek birkaç kelam düşer dilime Kurduğum her cümle de can verir düşler Kalem kanar Kağıt kanar Şiir kanar… Yokluğun dolar alnımın çizgilerine Tırnaklarımla kazırım adının her harfini geceye Elim kanar… Kafa tutarım aynada ki yokluk yansımalarına Söverim – sayarım…. Dilim kanar Susarım… Girdap sarmalında esir varlık Susuşlar üryan Çırpınışlar acemi Ve bıçak keskinliği Ve yangın harı Ve başkaldırı Ve yokluğun Oyy yokluğun.. Elim kolum bağlı kaldım Vardan yok(a ) bir yol oldum… 09.11.2009 İmdat Özcan |
her satırı yüreğime batan şair yine içimi kanattın.....